آهسته باز از بغل پله ها گذشت در فکر آش و سبزی بیمار خویش بود اما گرفته دور و برش هاله ای سیاه او مرده است و باز پرستار حال ماست … شعری زیبا از استاد شهریار پیرامون مادر با صدای استاد حسرت اصفهانی
